سائي و مونا پايين آمدند تا او را در لابي ساختمان جديد ملاقات کنند. او را به اتاقي در پشت بن راهنمايي کردند و به او اطلاع دادند که قبلا به کار او در شرکت خاتمه داده اند. ساني چيزي را که شبيه
الن عنوان درشت بالاي برگه را خواند: «
درآن اوراق نوشته بودند که با علم به مجازات دروغگويي تحت
يا
پيش از اينکه الن براي خواندن آن تعهدنامه فرصت کافي پيدا کند، شنيد که ساني با صداي سردي گفت: «ما ميدانيم که تو براي خودت تعداد بسياري از ايميل هاي کاري را فرستاده اي. تو بايد به مونا اجازه بدهي که وارد حساب جيميلت بشود تا بتواند آنها را پاک کند.»
الن مخالفت کرد. او به ساني گفت که اجازه ندارد به حريم خصوصي اش کند و او هيچ مدرکي را امضا نخواهد کرد.
صورت ساني قرمز شد. همين طور که بيشتر عصباني ميشد، سرش را با نفرت تکان مي داد. به سمت مونا برگشت و گفت: «باورت ميشود اين پسر دارد چه کار ميکند؟»
او دوباره به الن رو کرد. در حالي که تحقيراز صدايش مي باريد به الن پيشنهاد داد برايش وکيل استخدام کند تا به کارها سرعت ببخشد.
فکر وکيلي که پولش را ترانوس پرداخت کند و بتواند به شکل مناسبي از حقوق او در اختلافش با شرکت دفاع کند، به نظر الن مسخره آمد. الن پيشنهاد ساني را رد کرد و اعلام کرد که مي خواهد از انجا خارج شود. وقتي اصرار کرد مونا کوله پشتي اش را از آزمايشگاه برايش بياورد، مونا آن را به او داد. در مقابل، از او خواست تالپ تاپ و تلفن شرکتي اش را بدهد. الن به سرعت تلفن را به حالت تنظيمات کارخانه دراورد تا محتوياتش پاک شود و آنها را به او داد. سپس از آنجا خارج شد.
درباره این سایت